Posts
စာၾကည့္တိုက္မရွိေတာ့တဲ့ ရန္ကုန
စာၾကည့္တိုက္မရွိေတာ့တဲ့ ရန္ကုန္ရွိအမ်ဳိးသားစာၾကည့္တုိက္ ႀကီးရဲ႕အေျခအေနကုိ က် ေနာ္မွတ္မိသမွ်တင္ျပခ်င္ပါတယ္။
အမ်ားသိၾကၿပီး ျဖစ္တဲ့အတုိင္း အ ထက္ဗမာႏုိင္ငံကုိ အဂၤလိပ္မသိမ္းမွီ ၁၈၈၃ ခုႏွစ္မွာ ေအာက္ဗမာျပည္၀န္ရွင္ ေတာ္မင္းႀကီး
ဆာခ်ားလ္စ္ဘားနဒ္ (နယ္ခဲ်႕)တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဘာနဒ္အ ခမဲ့ပိကတ္စာၾကည့္တုိက္ကုိ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့ႏွစ္မွာ
ရန္ကုန္ျမဴနစ္ စပယ္စာၾကည့္တုိက္သေဘာမ်ဳိး ဆက္ခံ ထိန္သိမ္းခဲ့ရာ ၁၉၇၂ က်မွ အစုိးရကုိ ေပးအပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊
အဲဒီေတာ့မွ ႏုိင္ငံေတာ္စာၾကည့္ တုိက္သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ ဂ်ဳဗလီေဟာကုိေရႊ႕ ခဲ့ေစပါတယ္၊ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းတဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ
ပန္းဆုိးတန္းတုိက္အ မွတ္ ၁၆၆။ ဒုတိယထပ္နဲ႔တတိယထပ္ ကုိပုိ႔ၿပီးပိတ္ထားခဲ့ပါတယ္၊ ၁၉၆၅ ခု ႏွစကုန္ခါနီးက်မွျပန္ဖြင့္ပါ
တယ္၊ ျမဴမီစ ပယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ ဖြင့္တာပါ၊
၁၉၇၄ က်မွ ကမ္းနားလမ္းေျခာက္ ထပ္႐ုံးကုိေျပာင္းၿပီး ျပန္ဖြင့္ျဖစ္ပါတယ္၊ အမည္အမ်ဳိးမ်ဳိး။ ေနရာအမ်ဳိးမ်ဳိး ၈ ႀကိမ္ေျပာင္းၿပီး
ပါၿပီ၊ခုလက္ရွိအမ်ဳိးသားစာၾကည့္တုိက္ ႀကီးဟာ ၁၉၉၅ခုႏွစ္က စၿပီ း တာေမြ သု သာန္ေဟာင္းႀကီးထဲမွာ စတင္ေဆာက္
လုပ္ခဲ့ပါတယ္၊ ၁၀ ဧကေလာက္က်ယ္ ပါတယ္၊ အထပ္ ၈ ထပ္ရွိပါတယ္၊သခၤ်ဳိင္းထဲမွရွိေပမယ့္ခမ္းနားပါတယ္၊ ၂ ႏွစ္နဲ႕အၿပီး
ေဆာက္မယ္ဆုိေပမဲ့ က်ေနာ္ျပည္ပကုိထြက္လာတဲ့ ၂၀၀၂ ႏုိ၀င္ဘာထိ မၿပီးေသးပါဘူး၊၁၀ ႏွစ္ေလာက္ၾကာသြားတယ္ထင္
ပါတယ္၊ မၿပီေသးေပမယ့္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ကစၿပီးေရႊ႕ပါတယ္၊ ေပပုရပုိက္ေတြကုိ အဖုိးအခယူၿပီး ဌားဖုိ႕ဆုိထင္ပါရဲ႕၊
ဗိုလ္တေထာင္ေကာလိပ္ကုိေရႊ႕လုိက္ေသးတယ္ လုိ႕ၾကားရပါတယ္၊ ဆာလာအိပ္ေတြနဲ႕ ၈ ခါေရႊ႕၊ ၈ ခါက်ဳိးပဲ့မွာပါပဲ၊
က႒န္ေတာ္ထြက္လာၿပီး ျမန္မာတုိင္း သတင္းစာမွာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က ေဖၚျပတဲ့ စာရင္းအရ စာနယ္ဇင္း ၆ၬ၅ သိန္းခန္႔ စာနက္
စာအုပ္ ၁ၬ၈ သိန္းေက်ာ္ရွိတယ္ လုိ႕ေဖၚျပပါတယ္၊အခုအခါေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးလုိ႕မွ အသား မက်ခင္ ဒီအေဆာက္အအုံႀကီးကုိ
ေလလံပစ္ၿပီးေရာင္းစားေတာ့မလုိ႕ ေၾကညာ လုိက္ေတာ့ အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ၾကား လုိ႔မေတာ္ျဖစ္ၿပီး သုေတသီပညာတတ္
ေလာကမွာ အေတာ္တုန္လွုပ္သြားခဲ့ရပါ တယ္၊ သုေတသီေတြက ၀ုိင္းၿပီးမေရႊ႕ေအာင္ ပန္းၾကားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္၊
တကယ္ဆုိရင္ အမ်ဳိးသားစာၾကည့္ တုိက္ဆုိတာ အမ်ဳိးသားစာေပကုိ သိမ္း ဆည္းထားရာေနရာျဖစ္ၿပီး၊ သုေတသီ သုံးစြဲသူ
ေတြနဲ႔ နီးကပ္လြယ္ကူတဲ့ေန ရာမွာရွိရပါမယ္၊အမ်ဳိးသားစာၾကည့္တုိက္ စာမ်ဳိးအ စား ျပည္သူ႕စာၾကည့္တုိက္ေတြဟာ
တုိင္းနဲ႕ျပည္နယ္တုိင္းမွာရွိပါတယ္၊ မႏၱ ေလး။ ေမာ္လၿမဳိင္စတဲ့ တုိင္းနဲ႕ျပည္နယ္ ၿမဳိ႕ေတာ္ေတြမွာရွိပါတယ္၊ ဒါကုိ ရန္ကုန္တုိင္း
စာၾကည့္တုိက္အျဖစ္နာမည္ေျပာင္း ၿပီး ေနျပည္ေတာ္သစ္မွာ စာၾကည့္တုိက္ အသစ္တည္ေဆာက္ဖြင့္လွစ္ထားရွိၿပီး အထူး
လုိအပ္တဲ့စာအုပ္ေတြကုိ အသစ္ ကူးယူထားရွိသင့္ပါတယ္၊
လြတ္လပ္ေရးရတာ ႏွစ္ ၆၀ ၾကာမွ ကုိယ္ပုိင္အေဆာက္အအုံနဲ႔ထားခြင့္ရတဲ့ စာၾကည့္တုိက္ႀကီးမွာ ေငြသုံးဘတ္ဂ်က္ နည္းလုိ႕
ႏုိင္ငံျခားစာအုပ္သစ္ေတြ မ ၀ယ္ႏုိင္ပါဘူး၊ စာအုပ္ခ်င္းဖလွယ္တာပဲ ရွိပါတယ္၊ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္။ စစ္ေလ ယာဥ္။ စစ္ကား
ေတြပဲ၀ယ္ေနရတာကုိး၊
၁၉၉၀ ခုႏွစ္လုံးမွာ ၅ ေသာင္းပဲရၿပီး တုိးေတာင္းလုိ႔ ခုႏွစ္ေသာင္းပဲရခဲ့ပါ တယ္၊ ၀န္ထမ္းက ေန႕စားေပးဆန္ ၁၂ ျပည္နဲ႔ခန္႔ထား
သူေတြပါမွ ၂၅ ေယာက္ ေလာက္ပဲရွိခဲ့တာပါ၊၀န္ထမ္းမေလာက္လုိ႔ အမ်ဳိးသား စာစု စာရင္းအျပည့္အစုံမလုပ္ႏုိင္ခဲ့တာဟာလဲ
ကမာၻအံ့ဖြယ္ပါပဲ၊ ဘန္ ေကာက္က အမ်ဳိးသားစာၾကည့္တုိက္ မွာ ပင္မစာၾကည့္တုိက္အေဆာက္အ အုံမွာပဲ ၀န္ထမ္း ၁၂၅
ေယာက္ေလာက္ ရွိပါတယ္၊
စာအုပ္ဆုိင္ေတြမွာေတာင္ ကေလး စာဖတ္ခန္းရွိေပမယ့္ ဗမာျပည္မွာ ကေလးစာၾကည့္ခန္း၊ ကေလးစာၾကည့္ တုိက္မရွိပါဘူး၊
သူမ်ားႏုိင္ငံေရာက္ဗမာလူငယ္ေတြက ကေလးစာအုပ္ဟာင္းေတြလွဴေတာ့ သူေတာင္းစားႏုိင္ငံမဟုတ္ဘးဆုိၿပီး ဗုိလ္ခင္ညႊန္႔
က ျငင္းပယ္ခဲ့ဘူးပါတယ္၊ဒီမုိကေရစီေခတ္က ရန္ကုန္မွာ ျပည္ သူ႔စာအုပ္တုိက္ေခၚအမ်ားသုံးစာၾကည့္ တုိက္ရွစ္တုိက္ရွိခဲ့
သတဲ့၊ ခုရွိတဲ့စာေပဗိ မာန္စာၾကည့္တုိက္နဲ႔ဂႏၵီစာၾကည့္တုိက္ တုိ႔ဟာ အသက္မ၀င္ေတာ့သေလာက္ ပါပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ပုဂၢလိက
စာအုပ္အဌား ဆုိင္ေလးေတြ ေပၚေပါက္လာရတာက လည္း ကမၻာ႔အံ့ဖြယ္ပါပဲ၊ႏုိင္ျခားသားေက်ာင္းသားတဦးက ထူးဆန္းလုိ႔
အေသအခ်ာၾကည့္ၿပီး စာ တမ္းေရးဖူးပါတယ္၊ စာၾကည့္တုိက္မရွိ လုိ႔ ဒီလုိျဖစ္ရတယ္ဆုိေတာ့ အံ့ၾသသြား ရေလရဲ႕၊
ႏုိင္ငံျခားကလွဴတဲ့စာအုပ္ျငင္းပယ္ခံရ ဖူးေပမယ့္။ ျပည္တြင္းစာအုပ္ဆုိင္ေတြက စာအုပ္ေဟာင္းေတြကုိေတာ့အလွဴခံၿပီး
ေက်းလက္စာၾကည့္တုိက္၊ ရပ္ကြက္စာ ၾကည့္တုိက္ကေလးေတြမွာ ဖြင့္ခုိင္းေန တယ္လုိ႕ ၾကားရပါတယ္၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀မ္းသာပါတယ္၊ ဒါေပ မယ့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လွုပ္ရွားခြင့္မရွိ ပါဘူး၊ ႀကံ့ဖြံ႕နဲ႕စြမ္းအားရွင္အစိတ္သား (တမတ္သား)ပါ၀င္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရးမပါ ေအာင္ ႀကီးၾကပ္ေနတယ္လုိ႔ၾကားရ ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားဘ၀က မႏၱ ေလးလမ္းမတေလွ်ာက္မွာ စာဖတ္ခန္း ေလးေတြမွဳိလုိေပါက္ေနပါတယ္၊ အနည္း ဆုံးေတာ့ သတင္းစာမ်ဳိးစုံၾကည့္လုိ႔ရပါ တယ္၊ နတ္ႏြယ္တုိ႔၊ ေမာင္မုိးသူတုိ႔လုိ စာေပသမားေတြဟာ မႏၱေလးဒီဒီဟုိဟုိ စာၾကည့္တုိက္ေတြက ေမြးထုတ္လုိက္ခဲ့ တာပါတဲ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိရင္ မႏၱေလး မီးရထားရပ္ကြက္စာၾကည့္တုိက္နဲ႔ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာပါ၊
က်ေနာ္တုိ႔ရြာ၊ တင္မုိးတုိ႔ရြာ ေတြမွာ လည္း စာၾကည့္တုိက္ကေလးေတြ ရွိပါ တယ္၊ ေက်းလက္စာၾကည့္တုိက္က ေလးေတြက ‘အာရွ’လူငယ္ကေလး ေတြေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္၊ သူတုိ႔ဟာ ဖက္စစ္ေတာ္လွန္းေရးသားေကာင္းေလးေတြ အျဖစ္ႀကီးျပင္းထြန္းကားလာခဲ့ပါတယ္၊
စာၾကည့္တုိက္ေတြဖြင့္လုိက္တာဟာ ေထာင္တံခါးေတြ ပိတ္တာနဲ႕အတူတူ ပဲလုိ႕ ငယ္ငယ္ကမွတ္ခ့ဲရဖူးပါတယ္၊
ခုေတာ့ေထာင္ေတြပဲ ထပ္တုိးလာ ၿပီး စာၾကည့္တုိက္ေတြကပိတ္ကုန္ပါ တယ္၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကုိ ဒါတခု နဲ႕ပဲတြက္လုိ႕ရေနပါၿပီ၊
ၿမဳိ႕လယ္ကဂ်ဳပလီေဟာလုိ သမိုင္း ၀င္ အေဆာက္အအုံ။ စာၾကည့္တုိက္ ျပ တုိက္ေဟာင္းေနရာဖ်က္ၿပီး စစ္သမုိင္းျပ တုိက္ေဆာက္သတဲ့၊ သမုိင္း၀င္ အတြင္း၀န္႐ုံးကုိလဲ ေရာင္းစားေတာ့ မတဲ့၊ ဘနဖူးသုိက္တူးရက္ေလျခင္း၊
ေနာင္တစ္ေခတ္ရဲ႕ စစ္သည္ေတာ္ ေတြဟာ စစ္တန္းလ်ားေတြ ေရာင္းပစ္ ၾကပါစုိ႔၊
အက်ဥ္းေထာင္။ အခ်ဳပ္ခန္းေတြ ေရာင္းပစ္က်ပါစုိ႔၊
ပုဂံေခတ္ပဠိကတ္တုိက္ကုိ အစဥ္အ လာကုိ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကပါစုိ႕။၊
ေမာင္စြမ္းရည္